همه این سوالها مواردی که  ذهن مراجعه کنندگان به دستگاه قضائی را مشغول می سازد. در حقیقت باید بگوئیم دو نوع ورود به طور کلی قابل فرض است. 1- ورود با داشتن نام کاربری و رمز ورود و 2- ورود با شکستن رمز و به اصطلاح هک کردن

در فرض اول شخصی با داشتن نام کاربری و رمز ورود دیگری و با وارد کردن آن به راحتی می تواند به صفحه یا اکانت شخص ثالث دسترسی داشته باشد. معمولا در این وضعیت که بین دوستان و آشنایان نزدیک اتفاق می افتد، شخصی با اعتماد به دوست یا نزدیکان خود اطلاعات کامل اکانت خود را در اختیار وی می گذارد یا اینکه با توجه به اینکه گوشی یا لپ تاپ ایشان در اختیار یکدیگر است، به آسانی به این اطلاعات یکدیگر دسترسی دارند، بنابراین می توانند آن اطلاعات را برداشت و ذخیره کنند و بعدا به صورت مخفیانه وارد حساب ایسنتاگرام یا واتساپ یا سایر حسابهای یکدیگر شوند.

لازم به ذکر است اگر ورود با رضایت صاحب حساب باشد، این ورود غیر مجاز محسوب نمی شود. در حقیقت ورود غیر مجاز که در ماده بدان اشاره شده است، به نوعی متضمن عدم رضایت است و اگر توسط صاحب حساب به شخص ثالث اجازه داده شده باشد که به حساب یا حسابهای کاربری وی دسترسی داشته باشد، این ورود با رضایت او غیرمجاز تلقی نگردیده و جرم محسوب نمی شود. مثل آنکه بسیاری از پیجهای اینستاگرامی توسط شخص ثالث یا همان ادمین اداره می شوند.

لکن نکته اینجاست که با توجه به اینکه اینستاگرام و واتساپ یا فیسبوک از سامانه های یارانه ای محسوب می شود که هر شخص برای خود رمز و نام کاربری دارد و بنابراین از آن به وسیله تدابیر امنیتی حفاظت می کند، هر نوع ورود غیرمجاز و بدون رضایت ولو اینکه منجر به تغییر در محتوای صفحه یا پیامها نشود جرم محسوب شده و قابلیت پیگری جزائی دارد.

چگونگی اعلام شکایت و احراز وقوع جرم در دادسرا:

از آنجا که جرم ورود غیرمجاز به سامانه های رایانه ای تقریبا جزء جرمهای خفیف دسته بندی می شود، مجازات آن نیز نسبت به سایر جرائم مجازات کمتری است. در حقیقت این جرم معمولا به تنهایی واقع نمی شود و علی الاصول پس از ورود غیرمجاز به سامانه های رایانه ای اقدامات بعدی نیز از قبیل سرقت اطلاعات یا امثالهم نیز اتفاق می افتد که مجازات آن طبق مواد آتی همین قانون تعیین شده است. اما به هر روی اگر شخصی صرفا به صورت غیرمجاز وارد در سامانه ای شده و هیچ اقدام مجرمانه دیگری ننماید، باز هم جرمی اتفاق افتاده که همین جرم ورود غیرمجاز است.

در هر حال اگر شخصی بخواهد نسبت به وقوع چنین جرمی اعلام شکایت نماید، باید به دادسرای محل وقوع جرم مراجعه نماید و برگه وقوع جرم را از دفتر دادستانی اخذ و پر نماید، یا اینکه به دفاتر خدمات قضائی محل خود مراجعه کرده و اعلام شکایت کند. بدین صورت پرونده به شعبه مربوطه ارجاع می شود و قاعدتا شعب رسیدگی کننده در اولین اقدام موضوع را به پلیس فتا ارسال می کنند. پلیس پس از رسیدن دستور قضائی شروع به تحقیق نموده و نسبت به نحوه و سیاق وقوع جرم سوالاتی نموده و پس از آن بررسی می کنند که آیا واقعا چنین اتفاقی رخ داده است یا خیر.

در حقیقت با توجه به اینکه سرورهای بعضی از اپلیکیشن ها مثل واتساپ یا اینستاگرام داخل در کشور نیست و ایران نیز به دلیل تحریمهای بین المللی نمی تواند از طرق قانونی و فعال نسبت به استعلام از این سرورها اقدام نماید، بنابراین در غالب موارد امکان تعیین دقیق مشخصات آی پی وارد شونده امکان پذیر نمی باشد اما به هرحال پلیس از طرقی که قانونی و امکان پذیر است، راههایی برای کشف حقیقت دنبال می کند و در نهایت به مقامات صالح دادسرا اعلام می کند.

در واقع به غیر از این تحقیقات که توسط پلیس انجام می شود، سایر ادله اثبات جرم که در جرائم سنتی مورد استفاده واقع می گردد نیز در این جرائم رایانه ای قابل انتفاع است. به هر حال اگر دادیار یا بازپرس تحقیق کننده بر اساس اظهارات شخص متهم یا مظنون به این نتیجه برسد که جرم توسط وی ارتکاب یافته، می تواند برای وی قرار مجرمیت صادر نماید، هرچند که نتیجه تحقیقات پلیس منجر به عدم یافتن آی پی وارد شونده شده باشد. سایر ادله اثبات وقوع جرم عبارتند از اقرار متهم، شهادت شهود، اظهارات مطلعین و … .