آیس یا یخ همان نوع قابل تدخین شیشه می‌باشد، که مصرف آن در دهه ۱۹۸۰ رواج یافت. آیس، از درجه خلوص بالایی برخوردار است و با استفاده از پیپ‌های شیشه‌ای و تقریباً مشابه کراک مصرف می‌شود و دودی که از آن بلند می‌شود، بدون بو است. پس از کشیدن آیس، پس‌مانده‌ای که از آن به‌جا می‌ماند را دوباره جمع‌آوری کرده و بار دیگر می‌کشند.

شیشه به هر طریقی که مصرف شود در نهایت به گردش خون وارد شده و خود را به مغز می‌رساند و از این طریق بر سیستم اعصاب مرکزی تأثیر می‌گذارد. اثراتی که شیشه روی بدن می‌گذارد ممکن است ۴ تا ۲۴ ساعت به‌طول بی‌انجامد. مهم نیست که به کدام روش مصرف شیشه اعتیاد ایجاد شود،  همه حالات مصرف شیشه یه یک اندازه مخرب و اعتیاد آور است.

در واقع اعتیاد حالت خاصی است که در آن شخص علیرغم عدم نیاز بدن، صرفا بخاطر لذتی که از استعمال آن ناشی می شود مصرف می نماید. بنابراین حتی می توان شخصی را که پس از یک بار مصرف، برای دفعه دوم و به دنبال لذت دفعه اولی ماده مخدر مصرف می کند را به لحاظ عرفی می توان جزء دسته معتادین طبقه بندی کرد، البته چنین شخصی به لحاظ قانونی نیز در دسته معتادین قرار می گیرد، لکن بین اشخاص عوام این نحو مصرف را اعتیاد نمی دانند و آن را تفریحی یا تفننی محسوب می کنند. اما همانطور که عرض شد حتی مصرف دو مرتبه از یک ماده مخدر به دلیل لذتی که ایجاد کرده است و تلاش برای بازسازی لذت اولیه، از موارد اعتیاد و مراحل اولیه ایجاد عادت است.

جرم حمل و نگهداری ماده مخدر شیشه:

هر کس ماده مخدر شیشه را نگهداری یا حمل یا مخفی نماید مجرم است، و به تناسب میزان آن مجازات می شود.  حمل، نگهداری و مخفی کردن شیشه تا پنج سانتی گرم آن مجازات نقدی در پی خواهد داشت. مجازات این مقدار بر اساس آخرین اصلاحات و تغییرات قانونی بین 1500000 – یک میلیون و پانصد هزار تومان – تا  3500000 – سه میلیون و پانصد هزار تومان – می باشد که کمترین میزان مجازات برای این جرم است. اگر قاضی احساس نماید که مجازات نقدی تنها موجب اصلاح متهم نمی شود می تواند به شلاق نیز حکم نماید. حکم به شلاق در این میزان بین بیست تا پنجاه ضربه می تواند باشد.

از پنج سانتی گرم تا یک گرم مجازات نقدی آن از سه میلیون تومان تا نه میلیون تومان خواهد بود. البته این میزان جزای نقدی پس از اصلاح توسط بخشنامه هیئت وزیران تا این مبلغ افزایش یافته است که ملاک عمل دادگاهها برای اعمال مجازات است، لکن در متن قانون همچنان مبلغ قبلی نوشته شده است که این موضوع نباید موجب گمراهی خوانندگان شود. بنابراین مبلغی که در این نوشته شده است آخرین مبلغ اعلام شده و ملاک عمل دادگاههاست که تا سال خرداد 1401 همچنان پابرجاست. لازم به ذکر است قانون قدیم این میزان از نگهداری را مبلغ دویست هزار تومان تا ششصد هزار تومان پیش بینی کرده بود. در این مورد نیز اگر قاضی صلاح ببیند و احساس نماید مجازات نقدی تنها، کافی برای مجرم نیست می تواند بین سی تا هفتاد و چهار ضربه شلاق برای مجرم تعیین نماید.

در واقع مجازات شلاق که جزو مجازاتهای استخفافی و تحقیر کننده است به هیچ عنوان مورد تایید جامعه جهانی و قوانین حقوق بشری نیست و اینجانب نویسنده نیز مطلقا به چنین مجازاتهایی مخالفم اما فلسفه وجودی چنین مجازاتی در کنار مجازات جریمه نقدی آن بوده است که گاهی اتفاق می افتد که اشخاص متمول و پولدار مرتکب چنین جرائمی می شوند که تعیین مجازاتهای نقدی برای ایشان نه تنها موجب اصلاح ایشان نمی گردد بلکه آنها را تشویق به ارتکاب مجدد آن می نماید. در واقع شخص پولداری که مرتکب این جرائم می شود با تعیین مبلغی وجه نقد به عنوان مجازات بسیار هم خوشحال می شود و اساسا این مبالغ برای اشخاص متمول شاید هیچ ناراحتی و حس بدی نداشته باشد و با احتساب این موضوع که ممکن است طی دفعات آتی از هر ده مرتبه یک مرتبه هم گرفتار قانون شود باز با پرداخت چنین مبلغی می تواند به راحتی از چنگال عدالت فرار کند. بنابراین اضافه نمودن مجازات شلاق علیرغم اینکه مورد تائید جامعه حقوقی مدرن نیست لکن برای جلوگیری از تکرار جرم توسط متهمین مذکور ممکن است کارآمد باشد، البته به شرط اعمال صحیح قانون در دادگاهها و اجرای احکام دادگستری.